Netwerken 2

Vandaag na mijn eerste nachtdienst naar een arbeidstoeleidingsbureau geweest.
Er werd me aangeraden eens te gaan praten, zoals de lezer weet ben ik aan een nieuwe uitdaging toe. Vol goede moed ging ik erheen. Na wederzijds aftasten kwam de vraag: "wat kom je doen?" aan de orde. Ik heb mijn uitleg gegeven want ik heb mijn woordje wel klaar. Ik heb veel duidelijk kunnen maken en de andere partij ook.
Zonder in details te treden kan ik zeggen dat het best een confronterend gesprek was. Ik kijk elke dag in de spiegel, en de ene dag bevalt me dat wel en de andere dag weer niet. Nu werd ik gedwongen mezelf bij de oren te pakken. Auw. Zulke dingen zijn niet makkelijk en ik moet nog veel schaven, beitelen en bijwerken. Gelukkig was dit pas een eerste kennismaking, maar ik ben wel uitgedaagd om eens wat dieper te graven. Pas als ik mezelf voldoende ken kom ik verder.

Overbodig te zeggen dat zoiets erg vermoeiend is, ook al omdat het voorslapen voor de laatste nacht in Delfzijl er niet van gekomen is. Ik heb een hele nacht om na te denken. Natuurlijk moeten er nog veel meer nachtjes over geslapen worden maar je moet ergens beginnen..Ik ga me maar eens omkleden en op weg. Wordt vervolgd!