Tolken

Het SIVO is begonnen vandaag. De openingsceremonie was leuk, de burgemeester zwaaide met Zuid Afrikaanse sambaballen en de voorzitter had geoefend op zijn Engels.
Dit jaar ben ik tolk voor Kroatië, zoals vele voorgaande jaren. Je hebt leiders en leiders. Er wordt een gesprek georganiseerd; er zijn stekeligheden. Met 6 man aan een tafel, bestuur, groepsleider, hostess en nog 'n paar Kroaten. Ik ben de tolk. Al eerder heb ik duidelijk gemaakt; "er wordt met mij Kroatisch gesproken en ik vertaal het, of er wordt Engels gesproken en ik ga op het terrein een hamburgertje scoren". Er wordt niet met me geold, assertief zijn. Duidelijk. Er wordt gestookt. Hoogwaardigheidsbekleders erbij. Ik tolk weer. Pittige gesprekken en emoties van beide kanten. Een vuurdoop voor mij. En een soort déjavu. Enkele jaren geleden hetzelfde gehad. Onder druk vertalen is moeilijk dacht ik, maar ik voel me als obeservant en "spreekbuis" en men begrijpt dat ik ondanks dat ik van de organisatie deel uitmaak, slechts een spreekbuis ben. De partijen zijn het niet eens en dan weer wel, details laat ik achterwege. Met af en toe spieken in het woordenboek naar een woord dat ik niet (meer) weet kan ik het gesprek tot een goed einde helpen brengen.

Pfff.ik ben leeg..Broer M. haalt me op want ik heb geen vervoer, en om 1 uur 's nachts belt de hostess dat ik niet met de excursie meehoef. Gelukkig, ik pak nog een biertje en ga zo naar bed. Wat een dag. Toch; ondanks alles zeker de moeite waard!