vrijdag 27 januari 2006

De of Het?

Waar een mens zich niet druk om kan maken..
Liggen er bloggers wakker van de vraag of "weblog" mannelijk of vrouwelijk is?
Ik ben een taalpurist, maar dit is geen levensvraag voor mij.
Desalniettemin (dubbel T, let op) heeft het genootschap "Onze Taal"
zich hier het hoofd over gebroken. Nou is voornoemde zin al krom Nederlands,
als je onvoorzichtig bent breek je hooguit je nek.. Ook geen sinecure, zie Christopher Reeve (Superman)..

Onderstaand citaat vond ik op het wereldwijde web;

De weblog?

"Is het de weblog of het weblog ?
Beide zijn correct; het woord weblog kan zowel het lidwoord de als het lidwoord het krijgen. De weblog lijkt vaker voor te komen.
U bent vrij in uw keuze voor de of het weblog;

bedenk daarbij wel dat deze keuze ook invloed heeft op de verbuiging van bijvoeglijke naamwoorden. Bij de-woorden verbuigen we die: de rode trui, een rode trui en die rode trui; bij het-woorden verbuigen we niet na een: het grote huis en dat grote huis, maar een groot huis . Deze regels gelden ook voor weblog. Kiest u de weblog, dan is het ook een nieuwe weblog; kiest u voor het weblog, dan is een nieuw weblog juist."


Waarvan akte...

Bron: Genootschap Onze Taal
http://www.onzetaal.nl

donderdag 26 januari 2006

Vlucht

Wat houdt me bezig de laatste dagen, om weer een blog erbij te schrijven..?
Het besef dat ik het hier goed heb, met mijn huisje en boompje en beestje(s)?
Ik zat in de trein van Zwolle naar Emmen. Onderweg wordt er aan m'n mouw geschud, ik kijk om en zie het gezicht van een donkere man, ik blijk hem nog begeleid te hebben in mijn "vorige leven" als vluchtelingenwerker. Dat was toen ik mensen uit de cel probeerde te houden in plaats van ze erin te stoppen :-( Gaat goed met hem. Nederlandse vrouw gevonden, nationaliteit gekregen en ook werk. Ik praat even met hem en vervolg weer mijn weg naar de andere coupé.
Daar krijg ik van mijn resigezelschap de vraag om even om te kijken, en kijk in een brede glimlach. G, uit Sri Lanka, inmiddels al negen jaar in Nederland. Helaas wordt de vraag over zijn verblijf negatief beantwoord. Alles geprobeerd, in feite illegaal, maar "gedoogd" en twee opgroeiende kinderen die niets anders kennen dan Nederland. Ik weet me even geen raad met mijn houding. Zoals in de cultuur gebruikelijk is, blijft G. vriendelijk lachen..
Hij moet minstens vier voorgangers van Verdonk hebben meegemaakt.."Sober doch humaan" heette het vroeger, het beleid hier. Helaas hebben "we" nu ff andere prioriteiten..
Hij groet, neemt afscheid en stapt eenzaam de nacht in op een tussenstation...

Rita bedankt..