zaterdag 23 februari 2008

Vlees, u weet wel waarom?

Iemand een idee hoe mal je zijn moet om dit te kopen?



Ik heb een talenknobbel, maar ik kom er niet uit ..

VanDale vindt er dit van;

mals (bijvoeglijk naamwoord; malser, meest mals; malsheid)
1 (van vlees en groenten) zacht en sappig....

Crash! (2)

Mijn relatie met crashende auto's is ook weer hernieuwd. Ik bracht een collega thuis en zou daarna de dienstwagen overnemen, maar halverwege lag een auto op zijn dak, dus uitstappen en kijken of we wat konden doen. Bestuurder had de benen genomen en een geschrokken passagier stond naar het wrak te kijken. we keken naar een opmerkelijke prestatie; met een gepimpte Golf een stoeprand raken met een veel te hoge snelheid, daarna een lantaarnpaal meenemen en halverwege merken dat je geen raket bent en dus op je dak terechtkomen. Met een opvallende auto kun je niet zomaar doorrijden. Dus; kijken of gebeld is en of er gewonden zijn. Dat laatste niet gelukkig, de politie was binnen vijf minuten ter plaatse waarop wij ons vlak voor middernacht op een kruising opstelden, zwaailampen aan en veiligheidsvestjes aantrekken en regelen. Tja daar sta je dan terwijl politie en berger hun werk doen. Tegen half één konden we weg, de collega woont in de middle of nowhere.. Tegen de tijd dat ik op bed lag was het half twee, en dat terwijl ik om half zes weer moest rijden. Je moet wat doen voor de kost, maar lekker is het niet..

Ben er weer

Ja lezers..

Ik krijg op mijn kop vanwege de blogstilte hier. De inspiratie is een beetje weggezakt. Wil wel over spectaculaire zaken bloggen natuurlijk..
Vooruit maar dan, een update. Ik heb bijna twee weken ziek thuis gezeten, de jicht in beide voeten belette mij het lopen. Pootje zeer dus. Ik moet een pluim geven aan de chef en de arbodienst, die me niet liepen op te jagen. De zin in bloggen was me ook wel vergaan, even time out en aan mezelf denken. Ik ben vorige week weer voorzichtig begonnen met werken, en heb gemerkt dat er enkele dingen moeten gebeuren; ik moet op tijd aan de noodrem trekken, of de baas nu een capaciteitsprobleem (lees; veel zieken en een relatief personeelstekort)heeft of niet, en werk maken van het afvallen, en dus op mijn eet en drinkpatroon letten.
Toen de medicijnen hun werk begonnen te doen werd ik een beetje flauw van het thuiszitten. Toch wel te snel begonnen en de dag erna weer pillen slikken dus, het motto; "beter is beter en niet mauwen" ging niet op. Werd er zelf ook flauw van dus maar geprobeerd. Ik maak heel wat kilometers op het nieuwe cellencomplex, gelukkig inmiddels vrijwel pijnloos. Wordt tijd om mijn netwerkactiviteiten weer eens op te pakken.. Assertief zijn en uitleggen dat je niet een hele dag op een kruising kan staan verkeer regelen met die pootjes helpt pas als je je dreigt ziek te melden, iets dat tegen mijn principes is. Gelukkig werden de diensten aangepast. Eerst een vrij lang weekend vieren, morgen een vriendin op bezoek en vandaag de nodige dingen poetsen en netjes maken in mijn mannenhuishouding..