woensdag 18 mei 2011

Werk

Hier eindelijk weer een update van mij. Over werk. Werk is iets dat je hebt of niet hebt, of bijna denkt te hebben en toch niet krijgt. Hoe dan ook; het kan verkeren.
In december vorig jaar was ik begonnen bij een huiswerkinstituut, waar ik een proefplaatsing tekende samen met het UWV. Ik zou voor drie maanden aan de slag met behoud van uitkering, waarna ik een halfjaarcontract zou krijgen. Al vanaf het begin kon ik "snuffelen" aan de organisatie. Dat snuffelen mondde uit in wc's poetsen en kantoren stofzuigen en dweilen. Na 2 maanden heb ik maar eens aan de bel getrokken. Voor schoonmaakwerk ben ik niet te beroerd, maar ik werd niet als studiecoach ingezet zoals beloofd was. Na een hoop vijven en zessen kon ik bijles Engels gaan geven aan een VWO leerlinge van 18 jaar. Clevere tante, maar wat onzeker na slechte resultaten op school. Samen hebben we haar Engels bijgespijkerd, en ik kwam tot de conclusie dat niet alleen talen mijn grote hobby zijn, maar dat ik ook talent heb om mensen iets bij te brengen.

Ik heb het met plezier gedaan, maar het waren maar 2 uurtjes per week, en de beloofde baan bleef uit, tot bleek dat steeds meer collega's er de brui aan gaven omdat ze gewoon niet betaald werden. Eind van het liedje was dat ik mijn UWV werkcoach inlichtte die acuut de stekker eruit trok, iets wat ik ook al had gedaan.

Solliciteren dan maar weer. Na een aantal maanden zag ik een vacature voor beveiliger in de regio Assen, bij een bedrijf in Apeldoorn. Oproepkracht, dat wel, maar baat het niet dan schaadt het niet. Een telefoontje was genoeg, en nadat ik mijn CV had gemaild tijdens dat telefoongesprek kon ik meteen diezelfde week komen, Ik toog dus welgemoed naar Apeldoorn met trein en bus, en al OV chippend kwam ik op het kantoor aan. Goed gesprek gehad, en meteen een paar papieren ondertekend,waarna een dag later mijn contract in de bus, en inmiddels al een stuk of 8 nachten op diverse locaties gedraaid. Rustige nachten in een opvanglocatie voor minderjarige asielzoekers, inmiddels vlakbij huis, dus geen gevaarlijke autorit meer na de nachtdienst. Ik draai nog niet genoeg uren om mijn WW kwijt te raken, maar het aantal uren stijgt gestaag. Ik tel de uren die voorbijkruipen terwijl in het huis de rust van de nacht zijn intrede doet. De ene nacht gaat me gemakkelijker af dan de andere, maar elke keer weer ben ik blij dat het acht uur is, de aflossing komt, en ik mijn bedje in kan schuiven. Er is weer wat stabiliteit teruggekeerd, al weet ik niet of ik dit nog jaren ga doen.