Moe

Hoe moe kan je zijn als je niets doet de hele dag?
Vanmiddag om één uur was de uitvaart van de zus van mijn beste vriendin.
Ze overleed zondag plotseling, 64 jaar jong. Nog geen maand geleden hebben we nog samen gekletst en gelachen op het verjaardagsfeest van mijn vriendin, één dag na mijn verjaardag. Zondag was ik ergens in de buurt van Utrecht toen ik door vriendin D. werd gebeld. Ik heb geprobeerd iets van de dag te maken, maar makkelijk was het niet. Vanmiddag afscheid genomen, een familie die helemaal kapot was, en ook binnen bleef het niet droog bij mij, ondanks dat de regen buiten viel.
Zoiets is zo oneerlijk. Vriendin heeft het al voor de kiezen gehad afgelopen jaren, dit komt er nu weer bij.

Moe dus.. Alles is relatief zo blijkt maar weer.
Onderweg maar een ruime bocht om snoeiende mannen gemaakt die met een hoogwerker bezig waren. Overdreven voorzichtig misschien,maar toch.
Depri ben ik er niet van,alleen erg moe...

Het ga je goed, H. ..

Jeugdsentiment

Onlangs was ik even in de "Bieb" waar een bekende boeken-antiquair zijn handel had uitgestald. Naast oude exemplaren van "Het Aanzien van" en oude fotoboeken was er een uitgebreide collectie kinder-en jeugdboeken van "vroeger" waar ik nog uit ben voorgelezen. Achteraf hoorde ik dat vooral de "Pinkeltje" boeken bij mijn broer en mij favoriet waren, terwijl mijn vader er halverwege bij in slaap sufte. De tacktiek van het ter plekke verzinnen van een verhaal terwijl hij zogenaamd voorlas was op den duur geen beproefd recept meer; we hadden het al zo vaak gehoord dat we daar niet meer in trapten. Zo vond ik ook de stichtelijke boeken uit de reeks "Voor onze Kleinen" van de schrijver W.G. van de Hulst, die kinderboekjes als "de wilde Jagers" en "Het wegje in het koren" schreef, geïllustreerd door zijn zoon. De tekeningen staan me nog het meeste bij. Ik die tijd heb je geen erg in de vrij moraliserende toonzetting van deze boekjes. Ik heb ze nog weer eens doorgebladerd. Kattenkwaad uithalen was tot daar aan toe, als je dan maar berouw toonde en een braaf godvrezend kind was. Voor de duidelijkheid; dat is de rode draad die door de boeken loopt, niet per definitie die van mijn opvoeding. Het was een stukje jeugdsentiment.
Later kwamen daar de "Snuf de Hond" boeken bij. Ook daar; spannende avonturen en geheime gangen in oude kastelen met als climax de Duitsers op je hielen. De hoofdpersoon vindt een schatkist terwijl hij de hete adem van de Waffen SS of andere booswichten in zijn nek voelt. Trillend van spanning sloeg ik de bladzijde om en de hoofdpersoon deed de schatkist open en verzonk in devoot gebed omdat hij een Statenbijbel vond. Gezonde jongen, was dat alles? ik heb het boek later maar weggelegd, de climax was een anticlimax. Het schijnt nu verfilmd te worden, naar verluidt heeft de EO de rechten al gekocht..

Later hield ik meer van realistische boeken,maar met de "wijsheid" van nu moest ik toch even glimlachen om dit soort boekjes. Het heeft helaas niet geholpen mij tot een braaf jongetje te maken..

Competentie?

Een paar weken geleden, net voor mijn vakantie, ben ik eens gaan buurten bij het CWI.
Niet dat ik verwacht binnenkort zonder werk te zitten, maar ik merk dat mijn doorgroeimogelijkheden beperkt zijn. Projecten vallen weg, de diensten bieden weinig uitdaging voor me en het salaris zal altijd beperkt blijven tot net iets meer dan het minimum. Bij mij kruipt er dan een gevoel naar boven dat zegt dat ik verder moet gaan kijken dan mijn neus lang is. Gelukkig hebben ze daar iets voor bij het CWI; een competentietest. Daarvoor had ik dus een intakegesprek met een arbeidsconsulent voor ik aan wat voor test dan ook zou gaan beginnen. Mijn CV was in de loop der jaren uigebreid met allerlei certificaten. Mijn vooropleiding in de sociaal juridische sector was een pré. Helaas is dat al zes jaar geleden en is de wetgeving inmiddels volledig op de helling gezet. Toch zijn de kansen dat ik als putjesschepper aan de bak moet niet groot. Na een oriënterend gesprek kon ik een test doen, die mij heel comfortabel per mail werd thuisgestuurd. De zestig tot tachtig minuten die ervoor stonden werden er dertig. Persoonlijkheidstest. Interessant en naar waarheid beantwoorden. Best lastig soms. Nu is het aan mij om initiatieven te nemen door mensen te bellen voor een afspraak. Netwerken doe ik nooit eigenlijk, maar het voordeel is dat ik nog werk heb, en niet noodgedwongen moet verkassen. Het geeft je een goede kijk op jezelf en je mogelijkheden, en dat is weer goed voor je zelfvertrouwen. De test wordt binnenkort geëvalueerd.

Wordt vervolgd!