Ontmoetingen

Soms kom je zomaar mensen tegen. Ik ben geen type dat snel ergens op een bankje gaat zitten. Met het mooie weer, na een fietstocht met mijn "nieuwe" fiets, deed ik dat toch even. Daar kwam een man aan, al lang niet meer "piep", eerder "stok". Hij "rollatorde" naar mijn bankje en ging erbij zitten. We raakten aan de praat. Meneer was ondanks zijn negentig lentes nog zeer bij de tijd. Net vanuit Groningen hier komen wonen, dichterbij de kinderen.

Politiek, de nieuwe dierentuin, de toestand in de wereld, leven en dood.. Alles kwam voorbij. Dagelijks 10 kilometer wandelen; hij draaide er zijn hand niet voor om. Peinzend staarde hij naar de mensen in de winkelstraat, zijn ogen een beetje dichtgeknepen tegen de zon. Na een half uurtje stond hij op. Met een handgebaar groette hij me, zette de rollator in de goede richting en stapte met ferme pas weer richting het wooncomplex waar hij zo'n mooi uitzicht had.

Nog geen week later op hetzelfde bankje; een "jongedame" van 85. Ook weer gesprekken, en ook weer dat kordate. Misschien trek ik het oude deel van Emmen aan door op dat bankje te gaan zitten? Ik hoor in elk geval mooie verhalen. Mooi oud geworden mensen, goed bij de tijd, genietend van de najaarszon de wereld beschouwend. Ik zou ervoor tekenen om ook zo te worden...