Veelcellig

Vandaag bracht ik mijn ouders naar het vliegveld, zij mogen lekker twee weken een voorschot op de lente nemen door naar Tenerife te vliegen. Ik ben NIET jaloers.
Zij hebben een vliegtuig, ik de auto. Omdat ik morgen voor het eerst mag gaan werken op het nieuwe cellencomplex van Politie Groningen, en ik daar de weg nog niet naartoe wist, besloot ik om maar door te rijden naar "Stad" en wat wegverkenning te doen. Als reisgenoot had ik TomTom meegenomen, hij weet overal de weg naartoe. Natuurlijk moet je ook zelf kijken, en niet de eerste afslag vanaf de ring Groningen nemen.. Dwars door de binnenstad werd ik weer naar de ring teruggeleid en van daar naar het nieuwe bedrijventerrein. De Fa.Hooghoudt is daar de prominente aanwezige, maar het cellencomplex zag ik niet. Na nog twee rondjes gereden te hebben zag ik het ineens. In elk geval voldoende parkeerruimte. Gelukkig zijn de lange ritten naar het bureau in Delfzijl ten einde; alle "gasten" worden in het vervolg centraal gehuisvest, met TV op hun cel, die in rustgevende pasteltinten is geschilderd. Je hebt er geen kind meer aan.. Ik zag op een 112 site een reportage over twee gecrashde vrachtwagens bij Appingedam op de N33 en prees me gelukkig dat ik er niet in de file hoefde staan. Medeblogger A. was minder fortuinlijk, zo bleek...

Hoe dan ook, daarna nog even de IKEA onveulig gemaakt, op zoek naar een bureaustoel van enige degelijkheid, en een knuffelbeest gekocht voor de eerste dochter van een kennis. Het lopen viel zwaar, met jicht in de tenen, net nu ik dacht dat het wel op zijn retour zou zijn. Verbijten, pilletje slikken en plat maar weer..
Hieronder een impressie van de nieuwe High Tech werkplek..




Tot blogs!