Collecte

Hoewel ik het vaak vervelend vind om zelf te collecteren en aan de deur te "schooien" gaf ik toch toe toen ik gebeld werd door de plaatselijke afdeling van het Rode Kruis. Ze hadden collectanten voor mijn wijk nodig, en ik mocht kiezen welke straat ik wilde doen. De doorgaande weg richting centrum heeft ongeveer 250 huisnummers, maar de meesten zijn aan één kant van de drukke weg, zoadt ik niet hoefde over te steken. (Niet te vaak tenminste). De hele week al denderden de spotjes voor de collecte over het TV scherm en door de radio, en ik kwam er maar steeds niet aan toe. Vanavond dan eindelijk de bus ter hand genomen, nette kleren aangedaan en mijn meest vriendelijke en innemende gezicht opgezet. Het hielp; na een uur was de bus behoorlijk zwaar. Ondanks dat weigerden toch wat mensen te geven. Hun goed recht, maar een vuile blik en een onbeleefd NEE! terwijl de deur voor je neus wordt dichtgesmeten..Nee, die mogen bij de volgende ramp even wachten tot ze in een gewondennest worden opgenomen wat mij betreft. Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend, luidt een citaat dat ik van huis uit meekreeg. Gelukkig was niet iedereen zo, en kwam ik zelfs een paar nekenden tegen die er net bleken te wonen. Dat dan weer wel. Morgen de laatste huizen aflopen en dan volgende week de bus wegbrengen. Alle beetjes helpen!..