Het tuinhuis van mijn vader

Na het coniferenverhaal vorig jaar besloten mijn ouders om de tuin drastisch anders in te richten. Een tuinhuis moest er komen! Nu bleek dat nog niet makkelijk te zijn, de bomenman had de stronken van de coniferen te ondiep weggefreesd. Zand erover, letterlijk. Nu moest er een fundering worden gelegd, want bouwen op zand is niet verstandig, zo gaat het verhaal. Opnieuw kwam de bomenman en hij freesde met grote vreze.. Vervolgens moest alle zavel (houtsnippers) worden afgevoerd en nieuw zand worden opgebracht. Twee kuub zand in grote zakken werd op de oprit gedeponeerd en broerlief en ik schepten er kruiwagens vol mee. Buurman schatte met een kennersblik in hoeveel hij nodig had, waar het moest komen en hoe het huisje verder moest staan.
Iik wist nooit wat "Gegist bestek" betekende, tot ik hem in gedachten zag staan en hij de hele zaak al in een paar minuten had berekend.

Een vlakke zandvloer was het gevolg, er werd beton op gestort en inmiddels waren de planken en wanden gebeitst. Een onoverzichtelijke puzzel voor ons, maar niet voor buurman. Het dak ging erop, er werden "shingles" op getimmerd en daar stond het huisje te pronken, op nog geen meter afstand van het appelboompje dat inmiddels het afbouwen vierde met een bloesempracht. Tegels en een tuinset erin, en voldaan zaten de heer en dame des huizes te kijken hoe de ochtendzon alles verwarmde. Ook de schutting was klaar, het is gedaan met heggen snoeien. Ik moet zeggen; het is prachtig geworden! Ik was een beetje triest van de coniferen, die ik als kind eens bijna in de fik heb gestoken.. Maar dit is gewoon erg mooi! Overtuig u zelf..

Radio

Met wat haperingen deed hij het nog, de receiver van mijn stereotoren. In 1991 gekocht van een erfenisje, toen ik op mezelf ging wonen. Een goede combinatie van het merk DENON, met tuner-versterker, dubbel cassettedeck en cd speler. Cassettes draai ik al jaren niet meer, cd's gaan via de DVD speler en radio luister ik veel via kabel of internet. De versterker was een goede voor tv geluid en video. Vorige week gaf hij het op. Na bijna twintig jaar ook geen wonder. Trots als een pauw kocht ik de toren, maar in die tijd kon er nog niet gepind worden, en cheques (wie gebruikt ze nog) waren maar tot 300 gulden gegarandeerd. Met tegenzin accepteerde de eigenaar van de audiozaak uitgestelde betaling. Tenslotte kende hij me al als klein ventje, als leerling van zijn inmiddels ex-vrouw. De dag erop was de bank weer open, en sloot ik netjes aan het loket aan om cash geld op te nemen. Met een envelop vol vuurtorens (wie kent ze nog) begaf ik mij naar de zaak om af te rekenen, waar ik plots tegengehouden werd door een barse politieman. Bleek dat ze in het weekend de zaak hadden leeggeroofd, en hij de weekkas had laten liggen. Dat was dus kassa voor de inbrekers. Mijn envelop bevatte een klein kapitaal, en werd in dank aanvaard.

Een bevriende techneut vermoedde vorige week dat het aan de voeding lag, en er een elco'tje was doorgebrand. De monteur heeft nu een overbrugging gemaakt, zodat hij het voorlopig weer doet. Intussen naar nieuwe apparatuur gekeken, maar bijna 500 euro voor een nieuwe receiver heb ik zo gauw niet.. Voorlopig geniet ik van het ouwe beestje, en we zien wel wat daarna gebeurt..