Herrie

Dat het weer voor verhitte gemoederen zorgt was algemeen bekend, maar ondanks dat ik er om een uur of tien uit moest en er een mals regentje begon te vallen was het fijn geweest als ik wat vreedzamer wakker geworden was vanmorgen.
Natuurlijk staan alle ramen open, zodat ik "live" kon meegenieten van de zoveelste breuk in de relatie van de benedenburen. Geschreeuw, gejank, gedoe, smijten met huisraad en deuren, en de nodige verwensingen.. Ik loop naar de kamer en ga kijken op 't balkon. Het speelt zich allemaal net buiten mijn zicht af. Het volume wordt luider, de bedreigingen aan het adres van de vriendin gemener, de hele flat geniet mee. Het is een betonnen blokkendoos waar je alles hoort.
Als ik zie dat het aantal passanten op straat groter wordt en ophoudt met passant te zijn maar het "theater" observeert, en mijn overbuurman me belt met een "live verslag" vind ik het genoeg. Ik breek het gesprek af en wil de politie bellen. Net op dat moment zie ik een surveillancewagen met gezwinde spoed de straat inrijden. Twee agenten stappen uit, twee waarvan ik weet dat ze "kort voor de kop" zijn, en waar je beter geen ruzie mee moet krijgen.
Met enig gepast geweld wordt de deur opengemaakt, buurman houdt 'm tegen maar de agenten zijn sneller. Het wordt snel rustig. Uiteindelijk wordt vriendin uit huis gehaald en vriendlief mag blijven, ik had 'm liever afgevoerd gezien. Ze vertrekt en komt nog één keer langs het balkon van vriendlief, de nodige scheldkanonnade's zijn niet van de lucht.

Ik geef ze een paar dagen dan is alles weer koek en ei en beginnen we weer opnieuw.
Schoonma kwam net dochter's spulletjes halen, buurman was inmiddels met piepende banden in zijn aftandse auto vertrokken. Ik hoop dat 'ie buurvrouw niet heeft ingehaald..

Het is nu weer vredig in deze zeer sociale buurt, waar de buren elkaar op deze wijze op de hoogte houden van hun wel en wee. Wat bof ik met zo'n buurt hè?

Ik ga me omkleden en mijn eerste parkeerdienst draaien..Nog niet alles is voor elkaar (dank aan de chef) maar ik ga me niet vervelen denk ik.

Wordt vervolgd..

Na ons de zondvloed..

Eindelijk is het benauwde weer verdreven; volgens het KNMI voor één of twee dagen, maar het is heerlijk op het balkon en in de kamer. Gister na een middagje in het bruisende Emmer centrum naar huis gegaan via de pizzeria. Het begon te dreigen, dus snel naar huis, vriendin P. begon het ook warm en benauwd te krijgen. Het betrok, dus snel afrekenen.Buitengekomen bleek het al losgebarsten te zijn, dus ik heb even in de regen gestaan, haast verbaasd om wat er uit de lucht kwam zetten :-) Lekker, die koele druppels op je hoofd.

Na een half uur wachten dachten we erdoor te kunnen, maar halverwege de straat werd een portiek opgezocht, de volgende onweersbui diende zich al in alle hevigheid aan.
"Het komt niet over de Hondsrug" zeiden we vroeger, alsof het een hooggebergte was..
Eindelijk even een adempauze, snel de rest van de straat bedwongen..

Samen uit, samen thuis, en na de opengelaten ramen te hebben gesloten (en het ingeregende water te hebben opgedweild) kwam het volgende onweer over.. Al gauw konden de putten het niet meer aan. Een mini-tsunami was het gevolg, waarvan onderstaand het resultaat..
De opscheppers in de buurt ragden door de plassen en al snel strandde een oud Peugeotje midden in de bagger. .. Leedvermaak alom dus :-)

Het water is nu weggetrokken, wat blijft is zand en droge modder.. Dat wordt nog wat met de hitte die er weer aan zit te komen. Ons is even een pauze gegund, Vijfentwintig graden in huis voelt haast "koel" aan..