Rare jongens die Germanen?

Een achterstallig blogje over een korte trip naar Osnabrück, net voor mijn vakantie. Uitstapje gemaakt, een vriendin uit Keulen wilde in de stad haar licht eens opsteken, en het leek me leuk haar weer eens te zien. Auto geleend en over Autobahn met 160 km/u. Tja dan maar even niet zo groen doen. Omdat we de tweede dag verschillende dagbestedings ideeën hadden ben ik naar Bramsche
(Museum Kalkriese) gereden. Het schijnt dat in de 9e eeuw N.Chr. de Romeinen daar de slag in het Teutoburgerwoud uitvochten met de Germaanse stammen die daar woonden en waarvan de keizer dacht dat hij ze wel even zou overwinnen.  Heel Germanië was onderworpen. Heel Germanië? Nee, een klein dorpje.. :-) De Romeinen kregen gigantisch op hun falie en werden ter plekke in de pan gehakt. Daar was geen toverdrank voor nodig. Toen boeren in de loop der eeuwen steeds weer op munten en voorwerpen stootten (bah, weer een Romeinse helm) ging er maar eens een archeoloog graven. Met succes, een slagveld werd blootgelegd dat zijn weerga niet kende. Een openluchtmuseum is op deze plaats gebouwd, erg indrukwekkend; Mijmerend liep ik over het veld, waarin door stalen damwanden het grondniveau was aangegeven. Daarna naar de expositie die in een futuristische toren was ondergebracht. Zo sta je oog in oog met je voorvaderen, ruige types, ik had in die tijd geen Romein willen zijn .. Overigens een aanrader voor historisch geïnteresseerde Nederlanders. Twee uur rijden vanaf de grens. Oja, let op het aandoenlijke Nederlands op de website van het museum..

Ledig

Ja..de vakantie is weer voorbij.. de blogstilte ook, neem ik mij vast voor.
Er zijn alweer drie werkdagen voorbij, wie verzint het om een vakantieganger om half zeven te laten beginnen direct na zjn vakantie? Nee, ik pleit voor beginnen tegen één uur 's middags, met koffie en koek, en de chef die je hartelijk terug verwelkomt en zijn telefoontjes laat cancellen om naar je vakantiebelevenissen te luisteren. Niet dus.. Gewerkt zal er worden.. Desnoods verzinnen we iets. Een gemeentelijk pand waar een deur in zit waar alleen personeel doorheen komt. Plaats er een wandje en een bureau en je hebt een "portiersloge". Geen computer, en slechts een GSM voor contact met de buitenwereld. Een paar troosteloze kamerplanten en een saai uitzicht. Ingang van de werkplek? Onder een trap, dus flink bukken dan lukt het net allemaal.
Intussen komt de regen met bakken uit de hemel en heb ik aanspraak aan wat ambtenaren met watervrees. Plu's worden opgestoken of mappen boven het hoofd gehouden, daar gaan ze, de regen in. Tien lange uren kruipen voorbij, een werkdag hoort acht te hebben. Ledigheid is des duivels oorkussen zegt men.. Hoe leeg kan een dienst zijn? Zo leeg dus. Wel heb ik mijn boek uit gekregen, werd ook wel tijd.. Het duivelse oorkussen heb ik niet gezien, maar mijn eigen vind ik vanavond geheid.