maandag 11 januari 2010

Kluns enzo

Ik weet nu uit ervaring hoe een gekneusde rib voelt. Na in oktober ergens op station Mariënberg een trapje te hebben gemist maakte ik kennis met de zwaartekracht en kwam herad terecht. Linkerkant; rib gekneusd. Auw. Resultaat; voorzichtig hoesten, paracetamol slikken en kalm aan doen. Vrijdagmorgen; déjà-vu. 's Avonds had ik een date en het huis moest schoon zijn. Het foulard over de bank lag eraf, dus even weer echt gelegd. Tevreden wilde ik verder gaan, maar zag een lus van het kleed niet. Weer de zwaartekracht en een tafeltje dat als keiharde landingsbaan fungeerde. Auw. Rechterkant is dus aan de beurt. Doet het pijn? Alleen als ik lach dokter..(en als ik hoest, waarom krijg ik net nu kriebelhoest?) Opstaan uit bed is een operatie waarbij nagedacht moet worden. Weetn dat dit een week of vier duurt, ben er weer mooi klaar mee. Wel eerlijk verdeeld trouwens, binnen 3 maanden beide kanten..

Geluk bij een ongeluk was trouwens dat het huis al bijna schoon was en dat de bezoekende dame in kwestie mijn kookkunsten op prijs stelde.
Het rijden met de dienstauto gisteravond en het onderschatten van de sneeuwduinen bij het sportpark Meerdijk leidde tot een vastloper. Mijn jonge en klein van stuk zijnde collega lukte het niet om de auto uit de prut te duwen. Gelukkig waren er andere collega's in dienst die het wel lukte. Daar ga ik dus niet meer heen voorlopig. Het is maar goed dat ze voorlopig niet thuis spelen, er zullen eerst(sneeuw)bergen verzet moeten worden. Heb ik weer.

Ik ben toch nog wat huiverig achter het stuur nadat ik bij de eerste sneeuw met broer's auto een paaltje ramde na een slippartij. Gelukkig verzekeringswerk, maar toch niet fijn. Blikschade is te overzien. Broer lag daags daarna in het ziekenhuis en heeft daar tot de kerstdagen bijgetankt en langzaam van een longontsteking hersteld. December was een rare maand. Van bloggen kwam dus om deze redenen niets.

Laat ik er van uitgaan dat de "bad luck" voor deze maand genoeg is geweest..

Mobiele perikelen

Ruim een maand na mijn vorige blogje ben ik weer present.
Of het nou nog mag of niet; iedereen die hier nog meeleest een goed 2010.
Ik ben de jaarwisseling prima doorgekomen, een korte dienst op Oudjaarsdag was snel voorbij, waarna ik mij in het feestgedruis kon storten.
Vandaag een dagje vrij. Ik merkte de laatste dagen dat mijn mobiele internet het had begeven. Na bij het plaatselijke NOKIA steunpunt een software update te hebben laten installeren deed het nog steeds niets. Helaas, ik moet Tele2 weer bellen.
De klantenservice heeft hele verhalen en een wachttijd. Na wat uitzoekwerk wordt gezegd dat ik de datalimiet heb overschreden. Daar heb ik al vaker discussies over gehad. Vorige keer werd ik gebeld en werd er overlegd, en bleek dat Tele2 ook niet helemaal duidelijkheid had over wat "excessief datagebruik" is. Dit keer bleek dat ze gewoon de internet-deur hadden dichtgegooid zonder verdere waarschuwing. Mijn opmerking dat ik dat niet klantvriendelijk vond werd grif beaamd. Dat het mijn goed recht is van provider te wisselen ook. Helaas kan dat in oktober pas.
Inmiddels zou ik na afsluiting en weer aansluiting weer moeten kunnen internetten, er staat een half uur voor, maar natuurlijk doet 'ie nog niets. Veel beloven en weinig doen. Ik ben klaar met Tele2. Wie heeft een goed advies over een andere provider voor mij?


Update: weer met klantenservice gebeld. "Neem maar een nieuwe bundel, kost u maar vijf euro meer per maand" was het devies. Ik ben vriendelijk doch overtuigend uit mijn slof geschoten waarna ik schielijk zou worden doorverbonden met een hoger echelon. Meteen daarop werd de verbinding verbroken. Ik heb netjes tot 500 geteld en weer gebeld. Klacht ingediend. Datalimiet van 20 Mb verstookt in 11 dagen, terwijl ik daarvan ruim 5 niet kon internetten op mijn mobiel? Kom nou, compensatie wil ik!.
Morgen kan ik er weer op zei de dame van de helpdesk vlot, en het probleem lag bij Tele2, mijn data waren nog lang niet opgebruikt. GPRS lag eraf, ze zou het doorgeven. Vijf euro compensatie voor de dagen dat ik offline was is me toegezegd. Ik wacht het af en moet het allemaal nog zien.. Wordt vervolgd..