De Zeeuwse kust

Zondag was het vaderdag. Eigenlijk moest ik werken, maar ik heb met wat moeite vrij kunnen regelen. Broer M. kwam op het idee om vader te verrassen met een bezoek. Prima hoor, alleen ouders verbleven in Zeeland en zaten in een bungalow.
Na het draaien van twee nachtdiensten en het acclimatiseren van één dag, die ik ook nog eens versliep tot vlak voor vijf uur 's middags werd op zondagochtend om kwart over acht de reis aanvaard. Volgens de routeplanner duurde de reis naar Burgh -Haamstede drie uur en een beetje, we gokten erop dat het ietsje korter zou duren omdat je de files niet hebt. De ingebouwde TomTom leidde ons keurig richting Rotterdam. Nadat we drie keer dezelfde tunnel hadden gezien zagen we opeens dat we een andere afslag moesten hebben. De hele situatie was veranderd kennelijk.

Na een relaxte reis kwamen we iets voor twaalven aan. Na wat geheimzinnige SMSjes werden we opgevangen door moeders en konden we naar de bungalow. De verrassing was compleet, en na de plensbuien onderweg was het heerlijk weer in het Zeeuwse.
Vorig zomer was ik al een lang weekend in Zeeland, en ben ik de provincie doorgecrossd met vrienden, ook nu kwamen er weer bekende plaatsen langs. Halverwege de middag besloten we een eindje te gaan rijden. De Oosterscheldekering was vlakbij. Daar was ik al eens overheen geweest, nu besloten we een klein "rondje Zeeland" te maken. Over de Oosterscheldekering (ze zijn nog steeds aan het werk, en wegversmallingen net als vorig jaar, houdt niet op) en dan aan de andere kant de bocht maken en over het wijdse Zeeuwse land richting de Zeelandbrug. Uit nostalgische motieven wilde ik daar eens zelf overheen rijden, waarop we van plaats wisselden en ik de helling naar de brug opreed. Toen ik een jaar of zes was bleef de auto van mijn vader eens midden op de brug met motorpech staan. Na de hulp van de wegenwacht (via de praatpaalgewaarschuwd want nog geen mobieltjes) die de auto achter een geel Renaultje 4 knupte en ons naar de overkant sleepte, konden we weer naar huis.
Uren later en doodop weer in Renesse aangekomen. De brug was veranderd had ik het idee, maar dat kon aan mij liggen, er is veel veranderd sinds 1974 (of eerder, ik weet het niet precies meer)..

Het landschap gleed voorbij, de brug was snel genomen, en nog geen uur later waren we alweer in Zierikzee en nog iets later in het bungalowpark. Voor herhaling vatbaar, ik heb zin om in de zomer weer te gaan maar dan wat langer..