Sint Joris' dag (Djurdjevdan)

Het is prachtig weer, alles loopt uit en kwinkeleert. De lente is uitgebroken.
Tijd van en voor vernieuwing. In de literatuur en de mystiek bestaat een patroon (als in beschermheilige) voor het weer: Sint Joris. Jawel, de beroemde drakendoder. Het is zijn dag vandaag. Ik meen me een ander blog te herinneren met een heroïsche afbeelding van deze geharnaste schrik der megareptielen. De maagd die gered moest worden stond er verveeld bij.. Inmiddels is Joris zelf een dinosaurus geworden, in ons land wordt er niets aan gedaan, hoewel het de naamdag van alle Georges, Jorissen en Sjorsen en wat dies meer zij is. Mijn voorliefde voor de Balkan deed me ook lezen over het gebruik in Servië; Djurdjevan heet het daar. Een feest van nieuw begin dat zowel door moslims, Katholieken, Orthodoxen als Roma zigeuners gevierd wordt. Laatstgenoemde groep heeft het "uitgevonden" en noemt het "Ederlezi" wat ongeveer hetzelfde betekent.
Met je meisje door de straten lopen terwijl de zon op je bol schijnt. Of juist niet, zoals zoveel liedjes uit die contreien nogal tragisch zijn, ze hebben daar de "Weltschmerz" uitgevonden. De groep "Bijelo Dugme" (witte knoop, ja kom er maar eens op) zingt dat ze het ochtendlicht door het venster zien en bidden:

Evo zore, evo zore
Bogu da se pomolim
evo zore, evo zore
ej, Djurdjevdan je
a ja nisam s onom koju volim

"Daar is de dageraad,
God helpe mij,
Het is Djurdjevdan
en ik ben niet samen met degene die ik liefheb"

Tja, soms zit het mee en soms zit het tegen.. Nu, het harnas dan maar aangetrokken en op jacht naar hagedissen en te redden maagden. Dat kan tegenwoordig gelukkig va achter je PC. Ten strijde dus! Even het clipje erbij, let op de meerstemmige lijn, ik vind dit erg mooi, het is een traditional in zowel Kroatië als Servië.





En nu naar buiten!

Terug

<

Ik ben weer terug van vakantie. Al sinds vrijdagmiddag, het weer sloeg net om op de dag van vertrek, wat dan weer positief is, omdat we vorig jaar met stralende zon vertrokken. Ik heb het een week goed naar de zin gehad. Je kon wel merken dat het voorseizoen nog liep; op het happy hour waren broer M. en ik alleen, weinig aan dus. Thuis dan maar DVD's kijken, en schandalig uitslapen. Sommige dagen/nachten slecht geslapen, wennen aan schuivende matrassen, mijn pootje liet zich weer gelden en dat is ook niet fijn, maar gelukkig niet al te extreem.

Het vreemde is (of misschien wel begrijpelijk) dat ik in de vakantie in Oktober vorig jaar veel meer gefietst en gefotografeerd heb. Toen was ik jaren niet geweest en moest ik alle oude plekjes bezoeken. Deze keer had ik het allemaal wel gezien, en vond ik een week lang genoeg. Het uitstapje met de Vliehors Express was leuk, goed weer en mooie vergezichten, tot vlakbij Texel. Chauffeur F. is medeblogger, ik ben echter "anoniem" gebleven. Hij deed het leuk en op de vele stops voor dood vogelspul langs de vloedlijn na ging de rit voorspoedig.

De laatste dag samen een forse steak verorberd in "Het Geuzennest" zijn we gesloopt gaan slapen. De volgende dag wachtte de (oude) boot weer. Onderweg naar Emmen heb ik gereden, en meteen kennisgemaakt met de nieuwe "ring Sneek" een waar kunstwerk dat de route alleen maar bekort in de toekomst. Broer M. deed zijn verkeersveilige naam eer aan door te bellen met een transportbedrijf dat een vrachtwagen op de weg had die een twee meter lange sjorband aan de huif had wapperen die alle kanten opging behalve de goeie. De truckchauffeur stopte snel nadat ie via ons door de chef gebeld was om de boel op orde te brengen.

De reis ging weer voorspoedig en we zijn weer veilig thuis.