"Balans-dag"?

Na een dag werken leeg ik de brievenbus.
Als erfenis van mijn Gereformeerde opvoeding vind ik een verantwoorde omroepgids en de envelop van "Kerkbalans" in mijn bus. Een persoonlijke boodschap van de "collect-tante" T. staat op de achterkant. Ik vreesde haar komst al, niet dat ik niets wil geven (al was 't maar om mijn geweten te sussen), nee, ze heeft een Terriër mentaliteit.. Ik gooi de enveloppe op tafel en ga me met het eten bezighouden. De bel gaat! Voorzichtig trek ik het gordijntje voor de voordeur opzij en zie voornoemde T. staan te trappelen voor de deur.
Even speel ik met de gedachte haar "niet gezien te hebben" maar te laat, ik ben gespot! Nouja in Godsnaam dan maar om het in stijl te houden. Ik zeg; "ik zal het binnen even voor je invullen" en loop naar de kamer. Wat ik al vreesde wordt waar; ik draai me om met de ingevulde strook in mijn hand en loop haar al bijna ondersteboven.. "Je hebt 't toch niet in de keuken liggen??" merkt ze op terwijl ze de keuken binnendribbelt. IJzig merk ik op dat ik "dit liever even aan de deur afhandel".. Ik had 'r niet uitgenodigd.. Voor de volledigheid; eenmaal binnen zal ze met discussies starten en niet weg te branden zijn.. Die ervaring heb ik helaas, dat jullie niet denken dat ik ongastvrij ben..

Na haar de envelop in handen hebben gedrukt en haar met zachte doch besliste drang vanuit de woonkamer naar de voordeur te hebben gedirigeerd wacht ik haar verdere oreren niet af en sluit snel de deur. Ben benieuwd wat ze met "weigeraars" doet..

Bloggen 2

Daar ben ik weer..eindelijk heb ik door hoe die verrekte template hier werkt..voelde me al een halve digibeet, maar ik heb meer te doen dan codes intikken. Het schijnt nu eindelijk te werken, en bovendien weet ik ook weer hoe ik moet inloggen, toch blond kennelijk ..

Vandaag de tweede vrije dag, thuis opruimen en de noodzakelijke dingen regelen, en hopen dat er leuke post is. Helaas, alleen rekeningen en huis aan huis bladen. Werktuigelijk lees ik ze, ook de column van ene J.S. die een lans breekt voor de plaatselijke "waailappenpartij" Voor de niet-kenners van Gronings dialect (ik beheers het slechts passief voor de goede orde) ; een waailap is iemand die uit zijn nek kletst. Het plaatselijke raadslid is een expert in onderbroekenlol en platvloerse humor, terwijl hij in de raad en daarbuiten mensen slechts schoffeert. Nu heeft hij een bandje laten meelopen tijdens een gesprek met een wethouder, en citeert daar nu naar hartelust uit. Weer een rel..goed, zijn we gewend, niet serieus nemen, eerstvolgende verkiezingen af door de achterdeur en nooit meer over hebben.
Wie schetst mijn verbazing dat de redacteur van voornoemd huis-aan-huisblad het voor hem opneemt en hem afschildert als één van de weinigen die het nog voor de burger opneemt..?
Laat ik vooropstellen dat ik niet zo goed ben ingevoerd in de politiek als onze persmuskiet M, maar deze column vond ik niet erg genuanceerd. Je hart mag dan rechts zitten (politiek gezien) zoals hij zegt, maar ik vind het een slechte beurt voor een journalist. Als er weer eens mensen zijn geschoffeerd en er komen negatieve stukken in het plaatselijke Dagblad, dan wordt er gehuilebalkt dat er een "hetze" wordt gevoerd.. ZUCHT! Ik kan me sommige mensen voorstellen die het allemaal erg kleinzielig en knullig noemen, waar gaat het nou over?
Als iemand dan ook nog de veelbelovende deun "Kiek kiek, dat is Emmer politiek" opneemt is het bij mij even teiltjeswerk...

Daten!

Zoals de meeste mensen die mij kennen wel weten zijn mijn schreden op het liefdespad wankel. Ik heb al heel wat kilometers op de electronische snelweg afgelegd, ben een ervaren chauffeur wat dat betreft, maar wat daten betreft loop ik nog steeds met een gigantische blauwe "L" rond.. als in dat bordje op lesauto's dus..
Na een korte bevlieging onlangs, waar ik inmiddels wel zo'n beetje overheen ben, heb ik mezelf weer bij diverse datingsites ingeschreven. Het aantal is beperkt gebleven, ik heb twee geselecteerd die ik serieus vind. Het is opvallend wat je allemaal tegenkomt. Ik ben niet wanhopig, maar er zijn er bij waarvan je denkt; "wat wil jij nou eigenlijk?".. Er zijn dames die het "Pixifoto-stadium" amper ontgroeid zijn. Voor de niet-kenners; dat was een fotoservice die kinderen op een aankleedkussen of een velletje portretteerde voor de trotse ouders/grootouders. Tot mijn spijt hangt er nog één bij m'n oma..bolle kop enzo.
Maar dat terzijde; dames laten zich "kieken"met zwoele blikken, liggend op een bed of iets dergelijks. Hoewel het oog ook wat wil, gaan er bij mij dan alarmbellen af. Een vriendin van me noemt het "zaadvragende ogen", wat ik wel een treffende omschrijving vind. Hun hoogste goed is "goede gesprekken" en dergelijke, maar mag ik daar m'n twijfels bij hebben?
Ook krijg ik aangereikt dat ik maar eens lid van een vereniging of zo moet worden, dus heb al info van de sjoelclub aangevraagd.. Nee..alle stokheid op een gekje, ik heb de hoop nog niet opgegeven, maar wil wel wat serieus..Als je ziet wat een gedoe je hebt met een relatie c.q. verkering om een oud woord te gebruiken..Dan blijft deze jongen voorlopig lekker single..
Hoewel; ik heb nu mailcontact en de SMS fase is inmiddels ingegaan,maar ook dat heb ik eerder meegemaakt, dus zegt niks, en ik ben erg kritisch wat dat betreft.. "It's got to to be perfect" om een oud liedje te quoten.. Wordt ongetwjfeld vervolgd!