Diploma!

Eindelijk; het begeerde papiertje. Vanmorgen vroeg naar Vaassen vertrokken in een krap 3 persoons busje met drie volwassen kerels erin :-( Mijn stoel was het comfortabelst, want ik reed, wat weer handig geregeld was. We werden rond 10:00 uur verwacht, en we omzeilden de files door op tijd weg te gaan. Op tijd aangekomen, de collega's uit alle delen van het land waren er al.
Begonnen werd met een evaluatie, natuurlijk moest de kleuterklas weer tot de orde worden geroepen, zoals zo vaak tijdens de opleiding. Evaluatie over het "slechte eten" in het hotel (verwende krengen) em de ondeuidelijke opleiding (luister dan ook in plaats van te smsen).. Ach, het was de laatste keer en niet iedereen vond ik moeilijk in de omgang. Na de evaluatie was de beurt aan de opleidingscoördinator om de diploma's uit te reiken.

De leidinggevenden uit het land waren gekomen om het geheel wat cachet te geven.Omdat de onze nog niet had laten weten of hij kwam, had ik er een mailtje aan gewaagd. Hij kwam zowaar, met voor iedereen een grote bos bloemen, leuk!.



Ik heb officieel mijn krabbel gezet onder een officieel diploma, ik grossier in certificaten en diploma's inmiddels. Het cursusboek heeft een plek naast de afgeronde cursussen op de boekenplank gekregen; een ritueel dat ik na elke cursus uitvoer; met een plechtig gebaar weer een stuk kennis aan mijn "portfolio" toevoegen..

Ik ga nu even "oudejaarsavond" vieren, de laatste avond van mijn 39e levensjaar, morgen "begint het leven" zeggen ze.. Wat heb ik al die tijd gedaan?

Geen ontboezemingen morgen, maar feest..

Sleutels

Ik had zaterdag parkeerdienst (wordt saai, doe al niks anders meer)..

Bij het bureau in Emmen teruggekomen zocht ik vergeefs naar mijn sleutels om het hek open te maken. Nergens te vinden, ook niet in de portiervakken van de dienstauto. Omdat ik alles eraan had hangen (huis, werk, schuur e.d.) was ik aardig onthand. Mijn collega wist het ook niet, en terwijl ik de auto doorspitte ging hij naar boven het bureau in. Tegen de tijd dat ik uitgezocht was en de auto had afgesloten zag ik het hek dichtrollen. Geen rennen meer aan, ik zat vast op de binnenplaats. De sleutel van het hek zat aan de bewuste sleutelbos. Gelukkig had ik mijn mobieltje en kon de collega vragen me te bevrijden. Daarna bleek mijn fiets nog in het fietsenhok te staan, die liet ik dus maar staan. Langs mijn ouders om een reserversleutel te halen, en een leenfiets. Ach ze waren vast ergens, die dingen.
Zondag ben ik van nood maar naar het centrum gelopen in de hoop collega's te zien die me het fietsenhok konden opendoen. Onderweg; koopzondag in Emmen, en hoe origineel; dezelfde shantykoren als elke koopzondag, zestigers met een piratenpakje en een nep-papegaai op de schouder liepen door de stad. Johoo en een fles met rum.. Waar je maar lol in hebt, geef mij Jack Sparrow maar.. De collega's waren snel gevonden, en met een omweg om geen piraten van de sokken te rijden ging het weer op huis aan.

Vandaag weer naar Assen, weer parkeerdienst. Hoe kan het anders. Op het bureau aangekomen snel naar mijn jas gelopen die er nog hing, en warempel; daar zaten de sleutels in! Snel de bos in mijn rugzak gedaan samen met de andere dingen die nog in mijn zak zaten (epauletten en bordjes met "parkeercontroleur" bijvoorbeeld). Gelukkig kon ik vanavond snel mijn huis weer in met mijn eigen sleutels. Ik word ouder merk ik, ik vergeet de helft :-(

Iemand deed de suggestie mijn PC in te schakelen bij de zoektocht; ik wil jullie het resultaat niet onthouden.. ;-)

Wereldreis

Vrijdag had ik afgesproken mijn verjaardag alvast te vieren. Die is pas de 14e, maar mijn ouders gaan (zijn inmiddels) op vakantie naar het zonnige

Zuid Frankrijk, en wilden eerder weg.

Verzoek aan mij om mijn feest te vervroegen.

Natuurlijk, geen probleem. Om zeven uur 's avonds werd ik in het "ouderlijk huis" verwacht.

Gezellig en praktisch, hoefde ik niet van alles in huis te halen ;-)

De bedoeling was dat ik daar zou eten.

Leuk, er stonden geen voorbereidende ingrediënten op het aanrecht en ik had niks door. Na een borrel en het uitreiken van kado's stond de "family" als één man op en zei; "ga je mee?" Eehm, ja natuurlijk.. "Op fietse" ging het de straat uit, waar net een Corsaatje in kwam scheuren waar de "aanhang" in zat die geheel verrassend uit het Brabantse land was overgekomen. Erg leuk..

Zij ging vooruit terwijl wij met vier man al fietsend diverse horecagelegenheden voorbijfietsten, waardoor ik al gauw op het verkeerde been werd gezet en de draad kwijt was over de bestemming van ons gezelschap. Uiteindelijk kwamen we met een omweg wel daar uit waar we zijn moesten. In deze gelegenheid had ik al eens gegeten na een meerdaagse cursus, en ik kende de originele entourage wel. Het was wel een verrassing om daarheen te worden gebracht.

De bedoeling was een "wereldreis". Tapa's (koud en warm) Gazpacho (kouwe tomatensoep) en natuurlijk gamba's waren de voorgerechten, daarna hadden we de keuze uit vlees en vis, en werd er wijn geserveerd, die volgens een zeer logisch Zuid-Afrikaans concept "nie rooi nie wit" was, en waar wij de moeilijke naam "Rosé" aan geven. Praktische jongens, die Boeren.. Er werd van restaurant naar restaurant verhuisd, best leuk, en na elke ""gang" was je benieuwd hoe de volgende zou zijn..

In het à la carte restaurant werd de maaltijd geserveerd.

Ik nam de Victoriabaars, glaasje droge witte wijn erbij, verrukkelijk..

Afgesloten werd de avond in "Afrika" in de Mombasa-bar met ijs en koffie..

Gelachen en gekletst en heel gemoedelijk samen geweest, een grote verrassing en een geweldige avond.. Natuulijk moest ik hier even over bloggen, want het heeft grote indruk gemaakt.

Donderdag ben ik de hele dag vrij en mag ik mijn veertigste verjaardag vieren..

Bloggers en meelezers van harte welkom voor koffie met gebak of iets sterkers..