Parkeren met de Franse slag

Ik ben even weg geweest.

De reden was en is de nieuwe diensten. Ik werk bijna continu in de parkeerbussiness de afgelopen dagen. Naast het feit dat dat erg nieuw is, heeft deze dienst het effect dat ik aan het eind van de dag erg moe ben en mijn voeten (die toch al wat jichtig zijn) luidkeels protesteren.

Gelukkig heb ik een bank, en een stoel bij de computer waar ik ze op kan leggen.

Hoewel het erg vermoeiend is vind ik de diensten leuk, en ik schrijf heel wat af.

Ik leer Assen beter kennen en speel af en toe voor VVV kantoor, wat komische situaties oplevert. Vooral nu de WK atletiek voor gehandicapten er plaatsvinden zie je overal rolstoelen en daaraan vastgekoppelde racefietsen die door de stad crossen. Verder vandaag Polen, Denen, Engelsen en Fransen gezien, Duitsers ook natuurlijk. Ik keek raar op toen ik een Engelse auto wilde controleren, ik was ineens het stuur kwijt.. Stuurloos als ik was liep ik verder. Opeens klonk uit een auto die vlakbij stopte een welgemeend "Bonjour Monsieur".. Een Franse familie wilde naar het sportpark. Mijn collega kreeg een vage blik en schoof mij met enige drang naar de auto.. Hier..doe je best!.. Slik..ik raapte mijn moed bijelkaar en mijn bonnenboekje dat uit mijn handen was gevallen op, en deed een poging. "Aaaah, Vous parlez Français!" kreeg ik te horen.

Un peu.. De vraag waar het sportpark was vond ik moeilijker dan het uitleggen waarom ik de vraag moeilijk vond. Met een stratenboek dat ik leende van een paar loodgieters die bezig waren uiteindelijk de beste route uitgezocht, blij dat ik kaartcoördinaten heb leren lezen.

De Fransen vervolgen blij hun weg, met veel "Merci beaucuop en Au revoir"

en ik loop grijnzend verder. Prompt bekeur ik een leuke dame die me betoverende blikken toewerpt en me gelijk geeft omdat ze 20 minuten "over tijd is" zoals ze zegt. Ik stop met schrijven en kijk haar aan. Ze krijgt een kleur en we schieten in een stuip, de bon was helaas al klaar en ging door..Een voor de hand liggende opmerking heb ik voor me gehouden..

Ik loop verder en zwik over een stoeprand, mijn voet klapt dubbel en even kraakt het. Aandacht van parkeerders zat, maar ik draai 'm wat en loop verder, mijn enkelbanden zijn van elastiek zei de podotherapeut laatst, en da's maar goed ook. Nog een uitvaller zouden ze niet kunnen gebruiken.

Om een uur of vijf zijn de bonnen op en heeft de rest van de parkeerders mazzel.. Na een vermoeiende dag gaan we huiswaarts en zie ik de wereld voor een doedelzak aan..

Herrie

Even het centrum in geweest, weg van de herrie onder mij (harde muziek) en naast mij. De buurman in de tegenoverliggende flat heeft zijn twee honden achter kippengaas op het balkon geparkeerd, waar ze luidruchtig elke voorbijganger (mij ook) toeblaffen in stereo. Kan nooit goed voor die beestjes zijn, buurman al anderhalve dag niet waargenomen.


In het centrum geconfronteerd met het "Gooi maar in m'n pet festival" waar iedereen die een beetje muziek kan maken dat op elke straathoek doet. Los van de kinderen met een blokfluit of drumstel, die je normaal alleen op Koninginnedag ziet was er een hoog accordeongehalte.


Het repertoire zat meestal in de piratenhoek, wat me aanzette tot snel doorfietsen. Bij de dierentuin stond een eenzame doedelzakspeler, een kennis (v) vroeg me later of het heerschap iets aan had onder zijn kilt.. Niet op gelet eerlijk gezegd. Wel een fotootje gemaakt en m.b.v. mijn nieuwe apparaatje op de PC gezet. Nu even kijken of het ook lukt 'm hier te plaatsen. (Gelukt!)

De voorbijganger was duidelijk niet erg van de muziek gecharmeerd.. :-)

Op de terugweg veel toeristen die pontificaal midden op de fietsroute liepen. Had ik die ontweken dan werd de weg geblokkeerd door de rollatorbrigade, met z'n vieren gezellig keuvelend op het fietspad lopend. Met een krat bier achterop de fiets ben je toch al zwaar, dus niet erg wendbaar, waardoor het een heel avontuur wordt om door het centrum heen te komen.

Ach, met de auto had ik een half uur naar een parkeerplaats moeten zoeken, dus wat zeur ik nou helemaal, ik heb het weer gered..

Installatie en blauwe tanden

Uit eerdere blogjes bleek mijn voorliefde voor computers en techniek al. In de nachtdiensten had ik een plan uitgedacht om mijn PC te verplaatsen. Nu was dat het probleem niet, alleen de kabelaansluiting moest ook worden omgelegd. Na alles te hebben afgekoppeld heb ik de kabel die langs de plint liep losgetrokken, waarna er vijf meter precies omgekeerd door de kamer moest lopen. Dat betekende de bank en tafel van de kant schuiven, voorzichtig achter een gammel boekenrek langsleggen, en daarna de PC aan de overkant neerzetten. Waarom ineens zullen jullie je afvragen? Op de oude plek stond het apparaat tegenover een klein raampje in de zijgevel, dat een hinderlijke weerspiegeling op de monitor gaf. Ik kreeg de kabel niet achter de kachel langs, daar vraag ik M. wel voor, maar ik ben zeer tevreden met het resultaat, ik zit mezelf niet meer in het licht.

Daarna moest ik nodig een apparaatje kopen om bestanden uit te wisselen met mijn nieuwe mobiel, dus ik naar de pc shop. Klein USB gestuurd apparaatje, software installeren en "plug and pray" zoals ze dat soms zeggen. Alles volgens 't boekje en nog doet ie het niet. Moet via de "Blauwe tand" techniek gaan, maar zoals gewoonlijk gaat het niet zoals ik dat wil.
Via een omweg eindelijk bestanden overgeheveld, nu kan ik backups maken, de pest was dat alles met de vorige mobiel verloren was gegaan. Ik ben een hobby rijker, heb nog lang niet alles ontdekt..