Herdenken
Vier mei.. Traditie..
Broer en ik aten wat in het centrum en hadden zicht op het oorlogsmonument.
Tegen achten rekenden we af en slenterden er naar toe. Het viel ons al op dat er niet veel "volk" op af kwam. Het bevreemdde ons.
De kerk die naast het monument ligt stroomde nog niet leeg. Normaal gesproken is de dienst vlak voor acht uur afgelopen zodat iedereen ruim op tijd bij het monument is. De padvinders met de kransen begonnen te schuifelen en de dirigent van de fanfare zette nog maar eens "Nader mijn God tot U" in, terwijl hij nerveus op zijn briefje keek.. Broer en ik keken op onze mobieltjes en stelden vast dat de twee minuten al ruim voorbij waren; de torenklok sloeg acht uur terwijl er nog gespeeld werd.. De bussen reden alweer en het leven was weer op gang gekomen.
Eindelijk liep de kerk leeg en toen alle mensen zich hadden opgesteld klonk aarzelend
"The Last Post".. Het was ruim tien over acht.
De kransen werden aangereikt en gelegd, maar ik had er niet het plechtige gevoel bij als andere jaren.. Rommelig en ongeïnteresseerd kwam het over. De ceremonie werd snel en gehaast afgewerkt..
Het mag 62 jaar geleden zijn,
dit hebben de mensen niet verdiend die gevallen zijn.
Ik mag nu klinken als "Bussink" (van Kooten en de Bie) en ik ben geen fanatieke nationalist, maar aan deze traditie hecht ik wel.. Jammer, ik heb er een katterig gevoel van overgehouden..
2 opmerkingen:
Teleurstellend en slordig. Het gekke is dat ik op de Dam nog dacht: "Als ze maar op tijd uit de kerk komen". Toen bedacht ik dat zulke herdenkingen natuurlijk zo zorgvuldig gepland worden dat dat niet mis kan gaan. Het kan dus wel.... Erg triest. Ze kunnen beter de dienst wat inkorten en wat langer buiten staan. Het samen zijn voor de twee minuten stilte vind ik ook al indrukwekkend.
Slordig van Emmen, hier in stad was het een stuk beter geregeld. Veel mensen waren er op de been en alles begon op tijd.
Een reactie posten