Langs het tuinpad van mijn vader
.... Zag ik de hoge bomen staan...
Dit liedje kent iedere Nederlander. Gedachtenloos neurie of zing je het mee.
Alweer een tijd geleden werd dit waarheid. In de achtertuin van mijn ouderlijk huis stonden twee kolossale coniferen van elk wel een meter of vijftien hoog. Beeldbepalend. De één groen, de ander meer naar blauw neigend. Ik was eraan gewend. 's Zomers gaven ze schaduw als het erg warm was, de parasol kon dan de schuur in. Als kind eens een fikkie gestookt zodat de bomen bijna twintig jaar eerder het loodje legden, ging nog net goed. Toen ik ervan hoorde dat ze weg moesten, omdat de eerste beste storm voor gevaarlijke situaties kon zorgen (ze waren molm en bruin van binnen en dreigden op het huis te vallen) vond ik dat wel jammer.
Ik ben die dag in de loop van de middag wezen kijken hoe het gevorderd was. Ik heb geen foto van voorheen, wel van tijdens en na. Met professionele klimuitrusting en een kettingzaag zijn de bomen één voor één tot handzame stammetjes verzaagd. Er is een aantal karren vol groen afgevoerd, en de buurman had wel belang bij het brandhout, dat inmiddels klaarlag.
Gek idee is; het went snel! Inmiddels is ook de herfstzon verdwenen, en moest ik dit blog nodig afmaken. De foto's vinden jullie hier:
4 opmerkingen:
Die stammetjes zien er anders helemaal niet zo vermolmd uit.
Maar het geeft weer ruimte voor wat nieuws, een fijne loofboom deze keer misschien?
Het went inderdaad snel, wanneer een deel van je uitzicht verdwijnt. Zo hadden wij altijd zicht op een loofboom (vraag me niet welk "merk") vanuit ons slaapkamer(dak)raam, en sinds een paar maanden is ook deze boom gekapt, want hij stond midden op de oprit... Handige plaats om een boom te planten natuurlijk. Ooit geplant in de tijd dat er nog geen auto's waren waarschijnlijk?
En er zijn kortgeleden bij ons achter het huis coniferen gekapt, de wortels moeten nog. We kunnen nu ineens bij de achterburen de keuken in kijken... Erg gezellig, maar zal toch blij zijn wanneer er straks weer schuttingen staan!
@Aargh: de bomen waren tegen de 20 meter hoog. Afhankelijk van de windrichting was bij evt. omvallen de achtergevel van m'n ouderlijk huis òf dat van de buurvrouw geraakt.. Er komen leilindes voor in de plaats. Overigens: de man op de foto is niet mn vader ;-)
Tjonge dat waren dus dikke jongens, die coniferen.
Ik heb eens met een stel maten de coniferen uit de tuin van mijn grootouders verwijderd. Met mijnmaat zijn oprijtruck waar een lier aan was bevestigd trokken we de laatste resten uit de grond. Dat dat niet zoder slag of stoot ging getuigde de stoep die door de wortels finaal werd gesloopt.
Gelukkig waren er goede straters onder de maten en was de klus later op de avond weer geklaard.
Kraker.
Een reactie posten