Millennium

Het was gister eindelijk zover. Ik heb een tijdje geleden met een boekenbon die ik nog had liggen de eerste twee delen van de "Millennium-trilogie" gekocht. Afgelopen maandag vierde ik mijn verjaardag en kreeg deel drie, zodat de verzameling compleet was. Deel 1 heb ik ademloos uitgelezen, en ik ben halverwege in deel 2. Begin oktober zit ik een week op Vlieland, zodat ik ook daar alle tijd heb om te lezen.

De verfilming van deel 1 "Mannen die vrouwen haten" draaide al een tijdje in de bioscoop. Vanaf deze week ook om half zeven. Met wat versnaperingen en voorpret ging ik zitten, en liet de reclamefilmpjes aan me voorbijtrekken. Achter me zaten ongeveer twintig dames met de nodige popcorn en een hoop gegiebel en lawaai. Vreemd dat ze naar deze film gingen..dacht ik nog.. Na 2 minuten drong het tot me door dat ik niet in zaal 6 maar in zaal 7 zat. Een "meidenfilm".. help! Ik pakte mijn boeltje en onder luid gegiechel stak ik over en kon in de goede filmzaal plaatsnemen. Het viel meteen op dat er rustiger, ouder en serieuzer publiek zat. Voelde een stuk beter.

De film volgt vrij nauwgezet het boek. Wat ik wel lastig vond aan het boek was de uitgebreide beschrijving van de familiebanden; iets wat in de film natuurlijk niet zo uitgebreid kon. Er zat al gauw snelheid in de film, en de actie was ook dik in orde. Ik wilde de film pas zien als ik het boek uithad, dat is ook gelukt.
In de wetenschap dat ik nog anderhalf boek en twee films (de overige delen worden ook verfilmd) voor de boeg heb zat ik de 140 minuten film uit en knikte ik af en toe als er een bekende scène uit het boek meesterlijk in beeld werd gebracht. Het onaangepaste en "schokkende" gedrag van sommige hoofdpersonen riep reacties op uit het publiek, dat helemaal in de film zat. Mooi, beetje prikkelen vind ik wel ok.
Voor liefhebbers van Zweedse film in de stijl van "Wallander" is dit een echte aanrader. De boeken ook, en ook al ben ik niet zo'n trendvolger; aan deze hype doe ik inmiddels van harte mee!