Identiteitscrisis

Het is lente. Je zou het niet zeggen maar toch.
De voortekenen liegen niet. Hoewel ik vanmorgen na de nachtdienst een laag ijs van de auto moest krabben, waren de vergezichten onderweg prachtig. De "witte wieven" waren wakker en zetten alles in een laag nevel waar de opgaande zon doorheen brandde. Het is dat ik met 120 km/u lastig foto's kan maken anders had er één hier gestaan.

Na het mezen debâcle van vorig jaar besloot ik de oude nestkast te vervangen, ik heb het idee dat er ziekte in de kast zat. Een door de vogelbescherming goedgekeurde kast kwam er voor in de plaats. Een wat grotere vliegopening zodat er koolmezen en zelfs boomklevers in kunnen nestelen. Die laatsten zitten regelmatig in de bomen om mijn flat heen, ik heb er zelfs eens eentje aan een pindasnoer betrapt. Het lijkt erop dat het toch weer pimpelmezen worden dit jaar, hoe toepasselijk. Ik pimpel ook graag en hef mijn glas op het echtpaar. Medeblogger Aargh meldde al getik tegen het raam. Ook "mijn" mees doet dat. Op de deurkruk van de balkondeur zit hij tegen het glas te hakken met zijn snavel, schijngevechten houdend met de gespiegelde indringer in zijn territorium. Vanmorgen hoorde ik gescharrel in de kast, ik heb het idee dat er gebouwd wordt. Inmiddels laat de mees zich niet verjagen en is er niet van onder de indruk als ik vlakbij kom. Mijn argument dat alleen roodborstjes tegen het raam tikken en dat hij misschien eens hulp zou moeten zoeken voor zijn verknipte persoonlijkheid heeft geen effect. Hoop dat het geen gestoorde vogeltjes worden..