Op zoek naar het licht

Mijn mobiel gaat af. Geen nummer in beeld; meestal een veeg teken, de planning heeft daar een handje van. Ik neem op en een onbekende meldt zich als politieman. Het cellenblok in Emmen is al een tijdje dicht, ondanks dat het high tech en nog geen twee  jaar oud is. Een "gast" zit in een ophoudkamertje en ze krijgen het licht niet aan. Ook de monitor doet vreemd. Ze hadden mijn chef gebeld en die zei; "Daar heeft Michel wel verstand van, bel hem maar". Aldus geschiedde en terwijl ik net mijn eten warm had kon ik helpdesk spelen. Omdat ik niet zo helder was vandaag ben ik maar even op de fiets gesprongen. Het pasje werkte nog en zo stond ik in de wacht waar ik jaren heb gewerkt. Nostalgie. Het wachtwoord wist ik niet, maar "control-alt-del" is een gulden regel als windows vastloopt.

Het systeem draaide daarna weer vlekkeloos..

Toen ik later overal licht in de duisternis bracht door gewoon een aantal ouderwetse lichtschakelaars om te zetten, kon de plaatselijke Brigges weer zien wat hij deed. Hij mopperde dat ze de wacht nooit hadden moeten sluiten en dat ze nu alles zelf moesten doen. Ik kon hem alleen maar gelijk geven. Na een bedankje en een gezicht van "waarom kwam ik daar zelf niet op" van de dienders kon ik weer naar huis, innerlijk grinnikend om die toestanden