vrijdag 13 maart 2009

Studie?

Ik wist het niet meer.

Het werk bevalt niet meer, ik zit ver onder mijn kunnen en niveau. Netwerken is een interessante bezigheid, maar ook eng. Vorig jaar stuurde ik een mailtje naar mijn oud-studiebegeleider van de Hanzehogeschool Groningen, met het verzoek om eens van gedachten te wisselen. Geen reactie. Nog maar een mailtje. Ook niks. Enkele weken geleden kreeg ik plotseling telefoon van hem, hij had een mailtje gekregen (vier maanden later dus) dat in de pijplijn was blijven hangen. Toen ze er van overtuigd waren dat het geen spam was, ook al omdat er een CV aan hing, werd er een afspraak gemaakt. Zo toog ik dus naar Groningen, waar de school inmiddels op het Zernikecomplex was gevestigd. Ik kwam op tijd aan, maar heb vervolgens een half uur naar een parkeerplaats gezocht, en ook de locatie was onvindbaar; de TomTom ging tot 21, en daarna was alles woest en ledig. De campus (want zo kan ik het wel noemen) was dermate uitgestrekt dat van het gereserveerde uur maar een half uur overbleef. Ondanks dat hebben we een goed gesprek gehad. Kwa werk kon hij weinig voor me betekenen, maar hij adviseerde me wel om uit te zoeken of een deeltijdse HBO opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening niets voor me was.

Gewapend met wat informatiemateriaal en een routebeschrijving liep ik naar een grote groene toren waar alle HBO opleidingen in gevestigd waren. Ik was onder de indruk van de grootte van het terrein. Alles gloednieuw, een bescheiden winkelcentrum binnen, met een Norrod vestiging, een grote kantine (of heet dat mesa in universiteitstermen?) Alleen een Appie ontbrak nog. Blij was ik om binnen te zijn, want het regende dat het goot, zoals een bekend Groninger duo eens zong. Enkele keren een student de weg gevraagd; waarop ik achtereenvolgens in het Engels en Duits antwoord kreeg; multicultureel gezelschap daar, ook getuige de hoofddoekjes en Indisch en Chinees aandoende kleding en uiterlijk van sommige aanwezigen. Net iets voor mij dus!

Toen ik eindelijk op de derde etage aankwam (per trap, en mijn conditie was al zo slecht) bleek het "front office" net dicht te zijn. Tot één uur. Zuchtend begaf ik me weer naar beneden, waar ik maar een grote beker jus en een broodje gezond kocht.
Om één uur dezelfde weg weer naar boven, (hijg) en een goed gesprek met een studievoorlichter gehad. De studiebelasting, reistijd en collegegeld deden me schrikken. Toch kriebelt het. Ik weet niet of ik het kan opbrengen nog drie jaar te studeren, en bovendien heb ik (nog) geen relevant werk in de wet - en regelgeving.

Ik zal de informatie nog eens doornemen, wie weet.. Ik kan nog een gastcollege bijwonen, daar krijg ik ook nog info over. Intussen krijg ik gemengde adviezen van mensen die me kennen.. En ik vraag me ook af of HBO niet te hoog gegrepen is, omdat ik mijn MBO+ opleiding in dezelfde sector met hangen en wurgen heb gehaald en me de stress nog goed kan herinneren.. Ik weet het dus nog steeds niet..

Hoe dan ook; het was een aparte ervaring om daar eens mijn licht op te steken..

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Had je ook een beroepskeuzetest gedaan?

Anoniem zei

Mies, je kan ook eerst een kijkje neemen een semester... laat je dan inschrijven als "Gasthörer"... heb ik ook gedaan, toen ik nadachte of ik echt Germanistik studeren kan... ik ben dan in een seminar terecht gekomen en heb het gevolgt en dan eerst was ik overtuigd van, dat ik het aan kan:-)

Trouwens in duitsland heet het "Mensa" en als je naar Keulen op een werkdag of zaterdag komt, laat ik je de Mensa hier zien...hebben echt lekker eten:-)

Lieve groetjes en success!
Meli